Termini, które należy znać...

1. Humerał - jest to biała chusta okrywająca szyję i ramiona kapłana.

2. Alba - to długa, biała szata symbolizująca łaskę chrztu świętego. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa "albus", to znaczy "biały"

3. Cingulum - jest to biały sznur, służący do przepasania alby.

4. Stuła - jest szczegulnym znakiem biskupa, kapłana albo diakona. Jest znakiem świętej władzy kapłańskiej.Kolor stuły zależy od charakteru danego święta.

5. Ornat - jest to wierzchnia ozdobna szata liturgiczna kapłana odprawiającego Mszę świętą. Kolor ornatu zależy od charakteru danego święta.

6. Sutanna - jest to długa do kostek suknia, zasadniczo czarna, zdługimi rekawami, którą kapłani noszą pod ubiorem liturgicznym.

7. Kapa - kapłan używa kapy w czsie szczególnie uroczystej liturgii i podczas udzielania sakramentów świętych poza Mszą świętą.

8. Lektor - osoba czytąjca komuś głośno.To ten, kto w czsie liturgi czyta,np. Słowo Boże albo odczytuje wezwania modlitwy wiernych.

9. Ceremoniarz - troszczy się, aby liturgia była sprawowana pięknie, z godnością i w należytym porząku.

10. Komentator - jego zadaniem jest objaśnianie i poucznie o obrzędach liturgicznych. Kieruje również zewnętrznym uczestnictwem wiernych w liturgii.

11. Kolektujący - zbierają oni podczas Mszy świętej ofiary pieniężne na potrzeby kościoła i biednych.

12. Komża - jest skróroną albą o szerokich rękawach. Najpierw używano jej w chórze, czyli podczas wspolnego odmawiania modlitw kanonicznych, a od XIV wieku także do tych wszystkich funkcji liturgicznych, dla ktorych alba nie była wyrażnie przypisana. Symbolika komży jest taka sama, co alby, a więc oznacza czystość duszy.

13. Sedilia - czyli siedzenia dla celebransa i tych, którzy mu usługują, znajdują się w pobliżu ambony i ołtarza.

14. Monstrancja - jest naczyniem liturgicznym, służącym do wystawiania Najświętszego Sakramentu w celu adorowania Go i noszenia w procesji. Monstrancja pojawiła się w XIV wieku w związku z rozwojem kultu eucharystycznego.

15. Kadzielnica - czyli trybularz, znana była w Kościele od początku, Jednak jej stosowanie w liturgii rozpoczeło się na szeroka skalę dopiero od IV wieku.